Komiks? Opowieść ilustrowana? Książka o Franzu Kafce

Dzięki wykładowi prof. Pawła Rudnickiego sprzed ponad roku zyskałem sporo nowej - dla mnie - wiedzy o komiksach. Że na naszych oczach rodzi się nowy typ narracji. Już nie tylko Tytus, Romek i A'tomek, ani Koziołek Matołek, ani baśnie fantastyczne dla młodzieży i dorosłych, ale powieści i opowieści, będące czymś z pogranicza tradycyjnej narracji i komiksu. Taka książkowa hybryda.
Właśnie trafiła do naszej biblioteki opowieść o Franzu Kafce Davida Z. Mairowitza (tekst) i Roberta Crumba (rysunki). Nie jest typowa biografia, ani omówienie krytyczne twórczości pisarza. Jest to opowieść o człowieku, na którego życiu zaciążyły kompleksy powodowane przez prymitywnego i brutalnego ojca potęgowane przez poczucie niższości z racji żydostwa w sytuacji narastającego w Pradze antysemityzmu po uzyskaniu państwowości przez Czechosłowację. 

Przez pryzmat tak ukształtowanej i umacniającej się w lękach psychiki autor tekstu wyjaśnia (a rysownik obrazuje) motywy prozy Kafki oraz jego trudne relacje z kobietami, które realizował głównie poprzez listy do kolejnych dam swego serca, fantazje erotyczne przy jednoczesnym lęku przed seksem, czasem nie bez trudu pokonywanym.

Niepodobna nie wspomnieć o charakterystycznej kresce autora ilustracji, potrafiącego oddać rysy i stany psychiczne pisarza oraz osób z jego otoczenia.

W książce występują jakby dwie - uzupełniające się nawzajem - narracje: jedna w formie rysunków z dodanymi ramkami z tekstem, i druga, tekstowa, z czym do tej pory się nie spotkałem.

Można podejść do tej książki jako ciekawostki literackiej i graficznej, ale chyba trzeba ją potraktować jako zapowiedź rozwoju tego sposobu narracji. Warto wspomnieć, że w minionym roku pierwsza powieść komiksowa znalazła się  wśród nominowanych do Nagrody Bookera.