Wakacyjny plan działania biblioteki w toku

Jesteśmy na półmetku wakacji (dlatego, że do  połowy lipca trwały zjazdy słuchaczy niestacjonarnych i zaczną się znów od połowy września) i jesteśmy na półmetku realizacji zamiarów. 

Mamy już przemalowany pokój do głośnej nauki, który ma się stać strefą relaksu. Na razie dzięki sponsorowi stoi tam dziesięć nowych regałów, na których na nowo ułożyliśmy księgozbiór beletrystyczny. W połowie mniej więcej pochodzi on z darów lub książek, które przyjęliśmy jako rekompensatę za odstąpienie od naliczania kary za przetrzymanie pożyczonych materiałów. Druga połowa to zakupione dzieła aktualnych noblistów, reportaże (bo przecież każdy przyszły dziennikarz widzi się jako nowy Kapuściński lub Oriana Fallaci), autobiografie, wspomnienia lub dzienniki znanych postaci ze świata polityki, nauki i kultury, które są atrakcyjnymi czytadłami, ale też maja wzięcie jako uzupełnienie w rysowaniu tła historycznego lub obyczajowego w pracach dyplomowych.

Ponadto na dwóch regałach zgromadziliśmy albumy i atlasy, wyłączone z działów "Sztuka", "Geografia", "Historia" i innych i przeznaczone do wypożyczania. A ja jako opiekun działu "Historia" najpierw dokonałem dość odważnej selekcji w tym dziale a teraz po dwie godziny dziennie przeznaczam na "uwalnianie" książek z tej dziedziny, czyli oznaczam jako pożyczalne. Przy okazji mam trochę ruchu i wolności od slepienia w moonitor komputera. Uznaliśmy bowiem, że w sytuacji, gdy nie mamy już naboru na kierunki i specjalności, na których wykładano historię Polski czy powszechną, nie ma powodu, żeby przy wypożyczaniu posiadanych tytułów "do spodu", nie ma obaw, że ktoś będzie się użalał, że nie przeczytał zalecanych lektur, bo nie były dostępne w bibliotece.Teraz mają prawo być okresowo niedostępne.
Pozostali pracownicy porządkują i przemieszczają naprzeniesione z pokoju nauki do głównego pomieszczenia biblioteki działy, nad który im powierzono opiekę.

Gruntownie przearanżowany i przemalowany (z dominacją szarości) został też pokój socjalny. Wydaje mi się on teraz bardziej przytulny i przyjazny. 

I jednocześnie przyjmujemy czytelników. Jednego dnia jest ich mniej, innego więcej, ale zdarza się tak, że w porze zamykania biblioteki czytelnicy jeszcze gorączkowo coś doczytują lub wyszukują z zamiarem zabrania do domu, zmuszając nas do  dłuższego nawet o kilkanaście minut otwarcia biblioteki. Z jednej strony to cieszy, z drugiej...

No i te upały! Pracodawca zadbał o nas, bo mamy klimatyzację (ale zgodnie z sugestiami korzystamy z niej oszczędnie) i dostawy wody mineralnej. Ja zaś zgodziłem się na ten trudny czas na skrócenie dnia pracy o dwie godziny. 

Poza tym wróciliśmy do dobrego wakacyjnego obyczaju, kultywowanego jeszcze w minionej dekadzie i po pracy pod czasu do czasu wybieramy się razem na piwko. Z natury rzeczy wypadają z tego te osoby, które akurat są na urlopie. Ja zaczynam drugą turę w połowie przyszłego tygodnia. Jak zwykle jedziemy do Gdańska. Wczoraj biesiadowaliśmy w otwartej od dwóch tygodni restauracji "Warsztat" (w dawnym warsztacie samochodowym, w którym kilkanaście lat temu oddawałem do naprawy mego poloneza), a jutro koleżanka zaprasza nas na grillowanie w swoim ogrodzie. W przyszłym tygodniu zaś jedziemy na piwo do centrum miasta. Cieszy mnie jako szefa biblioteki, że zespół jest zgrany, i w ogóle stanowi zespół zarówno w pracy, jak i po jej zakończeniu.

  Tak biesiadowaliśmy w "Warsztacie"